ဒီပိုစ့္ကိုဖတ္ေနတဲ့သူ တေတာ္မ်ားမ်ားကို က်ေနာ္ တစ္ခုေမးခ်င္လို႔ပါ ငယ္ငယ္ေလးတုန္းက အနည္းဆံုးစြန္ေတာ့ ေခါက္ဖူးမယ္ထင္ပါတယ္ က်ေနာ္တို႔ငယ္ငယ္ ေလးကတည္းက စကၠဴေခါက္တာနဲ႔ မစိမ္းပါဘူး က်ေနာ္ ကိုယ္တိုင္လည္း ဝါသနာပါပါတယ္ မွတ္မွတ္ရရ ငါးတန္းႏွစ္တုန္းက ေလွႏွစ္ဘတ္တြဲတာကို မေခါက္တက္လို႔ ေျခာက္တန္းခန္းထဲသြားျပီး သူမ်ားကိုေခါက္ျပခိုင္းတာ အခုထိမွတ္မိေသးပါတယ္ စာအုပ္တစ္အုပ္ျပန္ျပီး ေတာ့ေဝမွ်ခ်င္ပါတယ္
ဝါသနာပါတဲ့ သူအတြက္ေတာ့ ေရႊေပါ့ဗ်ာ သံုးရာေက်ာ္ဆိုေတာ့ေခါက္စမ္းပါေလ့ ေခါက္လို႔ေတာင္မကုန္ ႏိုင္ဘူး တေတာ္ ေခါက္ယူရမွာ မိုက္တယ္ေနာ္ က်ေနာ္လည္းေက်ာင္းအားရက္တိုင္း တစ္ခုခ်င္းစီ ေခါက္ၾကည့္ဦးမယ္ ဒီေန႔ေတာင္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ကိုေပးလိုက္ေတာ့ ေစာ္ကိုေခါက္ေပးမယ္ဆိုလားပဲ ၾကိမ္းသြားေသးတယ္ ဘယ္လိုအသံုးခ်ခ်ေပ့ါဗ်ာ ဝါသနာမပါလည္းေခါက္ၾကည့္ေပ့ါအနည္းဆံုးေတာ့အပ်င္းေျပတာေပ့ါ
(ဒီပိုစ့္ကုိ တင္ခ်င္လြန္းလို႔ အင္တာနက္ ဆိုင္အထိလာတင္တာပါ က်ေနာ္အင္တာနက္လိုင္း(ဖုန္းလိုင္း)စုတ္ေနလို႔ ဘေလာ့ ပိုစ့္အသစ္မတက္ႏိုင္တာၾကာပါျပီ စာအုပ္ကလည္း စက္ထဲမွာ ဖြရင္းေတြ႕လာလို႔ပါ)
fb like ျဖင့္အားေပးက်ပါ
Post a Comment
သင္၏စကားတစ္ခြန္သည္ကြ်န္ေတာ္၏အားေဆးတစ္ခြင့္ျဖစ္သည္။
Note: Only a member of this blog may post a comment.